Harun Reşid Ve Behlül Dana Hazretleri’nin İbret Dolu Konuşması -

Harun Reşid Ve Behlül Dana Hazretleri’nin İbret Dolu Konuşması islamisohbe

Konu Başlıkları

Behlül-i dana kimdir

Abbas halifelerinden Harun Reşad zamanında yaşamış meczub (Allah aşkıyla kendinden geçmiş olan)

ve veli bir zat. Asıl adı Ebu Vübeyb bin Amr Sayrafi’dir. Doğum tarih kesin olarak bilinmemektedir.

Unnamed (1)

Salih insanlar, daima ölüm tefekkürü içinde yaşamış ve insanlara ahiret hatırlatmışlardır. Cenabı-ı Hakk-ı tanımakta mesafe alabilenlerin üç vasıtasından biride ;Ahiret endişesi içinde yaşamak ‘tır.(ez-Zümer,9) islamisohbe

Anlatırlır ki Harun Reşid hacdan dönerken Küfe’de bir müddet kaldı.

Bir gün dışarı çıkınca, Behlül Dana, yoluna dikildi. Avazı çıktığı kadar üç kere;

Ey Harun!” diye bağırdı

Harun şaşırarak;

”Kim bu beni çağıran?” diye sordu.

Behlül olduğunu söylediler. Harun durdu ve perdenin kaldırlmasını emretti. İnsanlarla perde gerisinden konuşurdu.Behlül’e;

Beni tanıyormusun? dedi

Behlül;

Evet, seni tanıyorum.”dedi.

Harun Reşid;

Ben kimim öyleyse? dedi

Behlül;

Sen o kimsenin ki; en batıdan olduğun halde doğuda birisine zulmedilse, Allah Teala kıyamet gününde onu sana sorar.Diye cevap verdi. Harun Behlül’ün sözünün tesiriyle mağlamaya başladı.Behlül’e dönerek; ”Benim halimi nasıl görüyorsun?” dedi.

Behlül;

( Bu sualinin cevabını) Allah’ın kitabına arz ediyorum. Allah Teala;

Ebrar salihler muhakkak cennettedirler.

Facirler de cehennemdedirler.( el-İnfitar,13- 14) buyuruyor. dedi.

Harun;

Ammelerimizin durumu nicedir? diye sordu

Behlül;

Allah ancak takva sahiplerinden kabul.” (Bkz.el-Miaide,27). ayetini okuyarak cevap verdi.

Harun Reşid;

Rasullah sallahu aleyhi ve sellem-e akrabalığımıza ne dersin ( Bunun ahirette bana faydası olmazmı)?” diye sordu. Behlül;

Sür’a üflendiği zaman artık aralarında akrabalık bağları kalmamıştır;birbirini de arayıp sormazlar.” (el-Mü’minün,101) ayeti okuyarak cevap verdi.

Harun Resad;

Resullah- sallahu-aleyhi ve sellem-in bize şefaati nerede kaldı” dedi. Behlül bu defa;

”O gün, Rahman’nın iizn verdiği.” ve sözünden hoşlandığının dışındadilere şefeaat fayda vermez.” (Taha, 109) ayetiyle cevap verdi.

Harun;

”Bir ihtiyacın var mı?” dedi

Behlül;

”Evet, günahlarımı bağışlaman ve beni cennete koyman.” dedi.

”Bu benim elimde değil,” deyip boynunu büktü.

Salih insanlar, daima ölüm tefekkürü içinde yaşamış ve insanlara ahireti hatırlatmışlar. Cenabı-ı Hakk’ı tanımakta mesafe alabilenlerin üç vasfından biride;

Ahiret endişesi içinde yaşamak tır.(bkz. ez-zümer,9)

çünkü;

Rasullah Efendimiz’in rahat ve sıkıntı zamnlarda tekrar Tekrar ashabında hatırlattığı gibi;

”Esas hayat, ahiret hayatıdır.” (Buhari, Rikik. 1)

Bu cihan, ancak ahirete hazırlık için bir imtihan mektebirdir. Fani ömür; ancak bu gayeye saf edilirse, fayda verir.

Kıssada zikredildiği üzere, insanı ahirette çetin bir hesap beklemktedir.

Kıyamet gününde dehşetini idrak edebilmemiz için, Kuran-ı Kerim’de nice ikazlar nazil olmıştur. Hadis-i şerifelerde, mirac haberlerinde nice ikazlar varid olmuştur.