Gözyaşı

İçimden akan bir gözyaşıyım ben, Yağmur olup düşerim zaman zaman. Kalbimin derinliklerinden süzülürüm, Bir şiir gibi hüzünle anılan.

Bazen sevinçten taşar gözlerim, Hayatın renklerine boyanır yüzüm. Mutlulukla dolup taşar kalbim, Gözyaşlarım sevgiyle arınır özüm.

Bir damla gözyaşı bazen bir ağıttır, Yüreğin derinliklerinden kopan bir figandır. Acıyı, kederi ve yalnızlığı taşır, Hüzünle dolu bir şarkıdır gözyaşılar.

Gözyaşlarım gizlerin ardında saklı, Derin duyguların sessiz tanığıyım. Sevincin ve acının ortağıyım, Bir aşk hikayesinin yürekli sahibiyim.

Gözyaşıyla sulanan topraklar gibi, Yeniden yeşerir umut dolu hayaller. Düşlerin tohumları saçılır yeryüzüne, Gözyaşlarının hikayesi büyür gönlümde.

Bir gözyaşı şiir olur döküldüğünde, Duyguların en saf halini taşır bedenimde. Ve her damlasıyla bir anlam yaratır, Yaşanan her anın anısına şahitlik eder.

Gözyaşları hayatın bir parçasıdır, İçten gelen bir duygudur onların çağlaması. Hem sevinçte hem de hüzünde var olurlar, Ve insanın ruhundaki derin bir iz bırakırlar.

Öylece akar gider gözyaşlarım, Birer inci gibi yavaşça süzülürken. Ve her biriyle birer hikaye yazılır, Bir şiir gibi düşerken toprağa yeniden.

Gözyaşları, kalpten gelen bir serenattır, Bir şiirin dizelerinde saklıdır güzellikleri. İçten bir duanın sızdığı gözlerden akar, Ve her bir damlasıyla birer anı olur ölümsüz bir şekilde.