Kadınlar ve İslam
Konu Başlıkları
Kadınlar ve İslam
İslam’da erkekler ve kadınlar Allah Katında ahlaki açıdan eşittir ve aynı ibadet, dua, iman, sadaka verme, oruç ve Mekke’ye hac gibi görevleri yerine getirmeleri beklenir. İslam, genel olarak önceki Arap kültürlerine kıyasla kadınların statüsünü iyileştirdi, kız çocuklarının öldürülmesini yasakladı ve kadınların tam kişiliğini tanıdı. İslam hukuku, evliliğin akdi niteliğini vurgular, kadına ailesinden ziyade çeyiz verilmesini gerektirir ve kadınların miras haklarını ve mülk sahibi olma ve yönetme haklarını garanti eder. Kadınlara ayrıca evlilik evinde yaşama ve evlilik süresince maddi bakımdan yararlanma ve ölüm ve boşanma sonrası bekleme süresi tanınmıştır.
Hz. Muhammed (S.A.V.) Kadınlar ve İslam Hakkındaki Düşünceleri
Tarihsel kayıtlar, Muhammed’in kadınlara danıştığını ve görüşlerini ciddiye aldığını göstermektedir. En az bir kadın, Ümmü Varakah, Muhammed tarafından hanesi üzerine imam olarak atandı. Kadınlar, Kuran’ın kanunlaştırılmasına önemli katkıda bulundu . Bir kadının, halife Ömer’in çeyiz üzerindeki otoriter kararını düzelttiği bilinmektedir. Erkeklerden ayrıştırılmamış camilerde namaz kılan kadınlar, hadis nakline dahil olmuş, erkeklere sığınak vermiş, ticari işlemlerde bulunmuş, bilgi aramaya teşvik edilmiş ve erken İslami dönemde hem eğitmen hem de öğrenci olmuştur. Muhammed’in son karısı Ayşe tıp, tarih ve retorik alanlarında iyi bilinen bir otoriteydi. Kuran erkek akrabalarından bağımsız olarak Muhammed’e bağlılık yemini eden kadınları ifade eder.
Bazı Kadınların Kocalarından Önce İslamiyete Geçmesi
Bazı seçkin kadınlar, İslam’ın bağımsız eylem kapasitelerini tanıdığının bir göstergesi olarak kocalarından önce İslam’a geçtiler. Halife Ömer, kadınları Medine pazarında memur olarak görevlendirdi. Özellikle Muhammed’in evinde bulunan seçkin kadınların biyografileri, erken İslam’da kadınların nispeten özerk davrandıklarını göstermektedir. Tasavvuf çevrelerinde kadınlar öğretmenler, taraftarlar, “ruhani anneler” ve hatta babalarının ruhani sırlarının mirasçıları olarak tanındı.
Tarihte Bazı Güçlü Kadınlar
İslam’da hiçbir kadın dini unvanlara sahip değildi, ancak birçok kadın siyasi gücü elinde tutuyordu, bazıları kocalarıyla birlikte, diğerleri bağımsız olarak. Premodern çağın en tanınmış kadın hükümdarları arasında sekizinci yüzyılda üç Abbasi halifesi altında Müslüman İmparatorluğu yöneten Hayzuran; On birinci yüzyılda Yemen’de iktidarı elinde tutan Malika Asma bint Shihab al-Sulayhiyya ve Malika Arwa bint Ahmad al-Sulayhiyya; 11. yüzyılda Mısır’ın Fatımi kraliçesi Sitt al-Mulk; Berberi kraliçesi Zeyneb el-Nafzaviye (h. 1061 – 1107); on üçüncü yüzyıl Memluk kraliçesi, Kahire’de Shajar al-Durr ve Delhi’de Radiyyah; altı Moğol kraliçesi, dahil Kutlugh Khatun (on üçüncü yüzyıl) ve kızı Kutlugh-Khanid hanedanından Padishah Khatun; İspanyollar tarafından Sultana Madre de Boabdil olarak bilinen on beşinci yüzyıl Endülüs kraliçesi Aishah al-Hurra; Fas’ın Tetouán valisi Sayyida al-Hurra (h. 1510 – 1542); ve dört on yedinci yüzyıl Endonezya kraliçesi.
Tarihsel Dönemde Kadınlar ve İslam
Bununla birlikte, modern öncesi İslam’da kadınların statüsü genel olarak Kuran ideallerine değil, egemen ataerkil kültürel normlara uyuyordu. Sonuç olarak, modern, reformist İslam’da kadınların statüsünün iyileştirilmesi önemli bir sorun haline geldi.
On dokuzuncu yüzyılın ortalarından beri erkekler ve kadınlar, özellikle eğitim, inzivaya çekilme, sıkı örtünme, çokeşlilik, kölelik ve cariyelikle ilgili kadınlara yönelik yasal ve sosyal kısıtlamaları sorguladılar. Kadınlar reformları savunan çalışmalar yayınladılar, kızlar için okullar kurdular, başörtüsü ve çokeşliliğe karşı çıktılar ve öğrenci ve milliyetçi hareketlerle meşgul oldular. İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde ortaya çıkan milliyetçi hareketler ve yeni devletler, kadınları ve toplumsal cinsiyet konularını toplumsal kalkınma açısından çok önemli olarak algıladılar. Devlet politikaları, kadın gruplarının erkek egemen siyasi alana girmesini sağladı ve bu politikalar genellikle halkın ve dinlerin tepkisine neden olsa da, daha önce onlara kapalı olan meslekler.
Kadınların Kamusal Alanda ve Aile İçindeki Önemi
Kadınların kamusal alana uygun düzeyde katılımı konusunda tartışmalar devam ediyor. Kadınlar genellikle aileyi, sosyal devamlılığı ve kültürü sürdürmedeki rolleri nedeniyle geleneği yeniden biçimlendirmenin veya korumanın anahtarı olarak görülüyor. Kadınların statüsü, ulusal kimliği tanımlama aracı olarak da kullanılmıştır. Yirminci yüzyıl Müslüman ulus-devletlerinin hükümetleri, ekonomik büyüme elde etmenin bir yolu olarak hem erkek hem de kız çocukları için eğitimi teşvik etse de, nüfusu büyük ve hızla artan gelişmekte olan ülkelerdeki okullara kaydolan kızların yüzdesi düşük kalmaktadır. Erkeklerin işleriyle ilgili kaygı, kadınların ev hanımı ve anne olarak geleneksel rollere bağlı kalmaları için muhafazakar çağrıya ek bir teşvik verdi. ekonomik zorunluluk kadınları bulabildikleri her işi, genellikle düşük ücretli, vasıfsız işgücünü üstlenmeye yöneltti. Savaş ve işçi göçü, reisi kadın olan hanelerin sayısını artırmıştır.
Kadınlar Artık Daha Güçlü
Bugün kadınlar taban örgütlerinin aktif katılımcılarıdır; Geliştirme projeleri; ekonomi, eğitim, sağlık ve politik projeler; yardım çabaları; hayır kurumları; ve sosyal hizmetler. Modern reformlar, çok eşli evlilikleri zor veya yasadışı hale getirdi; eşlerin dini mahkemelerde, özellikle zulüm, firar veya tehlikeli bulaşıcı hastalık durumlarında boşanma davası açmalarına izin verildi; kadınlara evlilikte sözleşme yapma hakkı sağladı; kocalarının çocukları üzerinde velayeti varken boşanmış bir eş için ev bulmasını zorunlu kıldı; eşler için asgari yaşı arttırdı; vasilerin kadınları kendi istekleri dışında evlilikle sözleşme yapma yeteneklerini sınırladı; Reşit olmayan kız çocuklarının çoğunluğa ulaştıktan sonra kendi istekleri dışında evlilikten vazgeçmelerine imkan sağladı; kadınların velayetle ilgili haklarının artırılması; ve kadınların evlilik sözleşmelerine kocanın üzerlerindeki otoritesini sınırlayan maddeler yazmalarına izin verdi.
Çağdaş dönemde kadınlar Müslüman dünyasında yeniden liderlik rollerini üstlendiler. Benazir Butto Pakistan’ın başbakanıydı (1988 – 90, 1993 – 96), Tansu ç; iller Türkiye başbakanıydı (1993 – 96) ve Şeyh Hasina şu anki Bangladeş başbakanı (1996 -). Bununla birlikte, sürekli ataerkilliği savunan gelenekçiler ile kadınların sürekli özgürleşmesini savunan reformistler arasında gerilim devam etmektedir.
İslami sohbet platformu olarak Kadınlar ve İslam konulu makalemizin sonuna gelmiş bulunmaktayız. Bir başka makalede görüşmek dileğiyle, yazarınız ben EzeL hepinize sağlıklı ve mutlu günler dilerim.
Kadınlar Ve Islam
Bir yanıt yazın